ki ben hep arkadaydım
görmekten bile sakındığım her şeyin bir fotoğrafta birleşmesi
tüm çerçevelere saydırışlarım, duvarda asılması gereksiz
bilemedim hiç neydi çözüm
hayatı revaçta yapan şey de bu değil midir zaten
merak hep bir numara, bulunması önemsiz
koşuşturmadan geçecek yılların ilkidir çocuk
emeklemeden sonrası tam bir felaket
ilk koşu, ebelenden kaçmak sebepsiz
niyetsiz üzüntüler kovalar beni her daim
kırmaktan korkar ama parçalayıcıdır
dönerken dünya, seyircisiz
doğa girdi kanıma
serçelerin olduğu her yerde geçer benim adım
incinmesi an meselesi ve
ben bir yığın özlem taşıyorum kanadımda, eksiksiz
sormaktan çekinirim yine de devam ederim
neden kamburlaşır ölümü gören çocuklar
melekler zaten hep vardı ve taşırdı
taşıyıcı bir melek gördüm daha yaşımı bilmezken
ve melek hep orada kaldı, beklemek çaresiz
Yorumlar
Yorum Gönder