tanık

metanet artık geçmişin sadakası

ve geçmiş puslu büyükçe bir ayna

göz gözü bulanık görüyor, denk gelişler bir

intihar biçimi olsa bile hatta / ikna edici değil şimdi

çoktandır pas tutmuş sayıklamalar var dimağımda

solmuş eski kimliklerini saklayan bir kaçak gibi

firarın izini anımsamak isterdim

dört değil çok tarafımı sarmış hayat

duvarlar ve çivisi bile olmayan tablolar

haykırmalıdır şiir en kısık sesli izlerde

kabuk bağlayıp kanatılmalıdır o

pansumanı ona bağlayan saatin ise

hep dakikası eksik

neden tırtıklıdır saniyelerim

bak işte kendi saniyesiyle ilerleyenler var

sınırsızlık arzusuyla anı yok edenler var

durduğu yerden ilerlemeyi bekleyenler var

bütün varları birleştiren bir şey var

sezgileriyle beni kavrayan dünya, sen bütün varların evi

bir çift göz bakar sana

kanamaz ancak ıslak demiri tatmış gibi olurum

gözleme her vardığımda

ihtimallerin bile olmadığı bir hayata hapsolsam da olur

göz kapaması olurum belki albümlerin